Το άρθρο είναι του Δημήτρη Σκλαβενίτη, Δρ. Ιστορίας-ερευνητής και δημοσιογράφος (συνεργάζεται εθελοντικά με το SolidarityNow).
«Καλή όρεξη»! Η ευχή-κοινό αστείο ανθρώπων από διάφορες γωνιές του κόσμου, για την απόκτηση του πτυχίου τους με ειδικότητα στους υπολογιστές
«Καλή όρεξη!» ακούγεται από τους συγκεντρωμένους κάθε στιγμή που ένας απόφοιτος σηκώνεται από τη θέση του για να παραλάβει το δίπλωμά του. Μια ευχή φαινομενικά αταίριαστη με την περίσταση, καθώς όλα αυτά διαδραματίζονται στην εκδήλωση απονομής των πιστοποιητικών γνώσης «Τεχνικού Υπολογιστών», του πρώτου σεμιναριακού κύκλου «ITEssentials» που διοργάνωσε το SolidarityNow, σε συνεργασία με τη Cisco Networking Academy. Ωστόσο, η περιπαικτική αυτή φράση, απόρροια των στενών σχέσεων που αναπτύχθηκαν μεταξύ των Ελλήνων και ξένων μαθητών κατά την τρίμηνη διάρκεια των μαθημάτων, θα μπορούσε να υποδηλώνει ανάμεσα σε άλλα και την όρεξή τους για μόρφωση και κατάρτιση ώστε να διεκδικήσουν, παρά τις αντίξοες συνθήκες, εργασία ή κάτι καλύτερο από αυτό που ήδη έχουν στο επαγγελματικό τους περιβάλλον.
Η «ψυχή της παρέας»
Εμπνευστής της ο Nabil από την Αίγυπτο, από τους μεγαλύτερους ηλικιακά μαθητές και σίγουρα η «ψυχή της παρέας» αφού καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης δε σταματάει να πειράζει τους υπόλοιπους. «Ήμουν ναυτικός πριν από αρκετά χρόνια…», λέει με μια αίσθηση μυστηρίου. «Κάποια στιγμή ήρθα στην Ελλάδα, μου άρεσε και αποφάσισα να μείνω. Από τότε δουλεύω ως διερμηνέας». Ο Ναμπίλ είχε βασική γνώση Η/Υ πριν υποβάλλει αίτηση για την παρακολούθηση του σεμιναρίου, για το οποίο έμαθε από την γυναίκα του που εργάζεται στο SolidarityNow. «Δεν ξέρω αν θα ασχοληθώ επαγγελματικά με τους υπολογιστές, αν και βρήκα αυτά που έμαθα πολύ ενδιαφέροντα», τονίζει, την ίδια στιγμή που επιχειρεί στον πίνακα της τάξης να εξηγήσει το δυαδικό σύστημα αρίθμησης (binary) ή αλλιώς τον κώδικα λειτουργίας των υπολογιστών.
«Η Θεοδώρα είναι καθηγήτρια ιταλικών, αλλά θέλει να διευρύνει τις γνώσεις της και σε άλλα πεδία όπως αυτό των υπολογιστών, για να μπορεί να βρει εργασία»
«Ήθελα να μάθω κάτι παραπάνω»
Η Θεοδώρα ανακάλυψε το σεμινάριο από το Facebook και δεδομένου ότι γνώριζε «μόνο λίγο Word και Excel» ήθελε να μάθει «κάτι παραπάνω», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. «Είμαι καθηγήτρια Ιταλικών, όμως επειδή δε βγαίνουν τα έξοδα αναγκάζομαι να κάνω και άλλες δουλειές. Η τελευταία μου απασχόληση ήταν σε μια εταιρεία τηλεφωνικής εξυπηρέτησης πελατών», λέει. Πρόθεση της είναι να συνεχίσει και με τον δεύτερο κύκλο σεμιναρίων, το «LinuxEssentials», και στόχος της να συνδυάσει την 15ετή εμπειρία της στον κλάδο της εξυπηρέτησης πελατών (“consumerservice”) με τις νέες της γνώσεις και να βρει δουλειά στο ίδιο αντικείμενο με εξειδίκευση τα τεχνικά θέματα υπολογιστών. Όσο για τις εντυπώσεις της για τα μαθήματα απαντάει με ένα χαμόγελο ικανοποίησης και συνάμα ανακούφισης: «Είμαι πολύ ευχαριστημένη και όλα τα παιδιά είναι φανταστικά, αλλά η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα αρκετά καθώς όλα μου ήταν καινούργια».
«Η Ντορέτα σκέφτεται να παρακολουθήσει ξανά το σεμινάριο για να τα μάθει ακόμη καλύτερα!»
«Σκέφτομαι να το παρακολουθήσω ξανά για να τα μάθω καλύτερα!»
Η συνονόματη της Θεοδώρας, Ντορέτα, γνώριζε ελάχιστα για υπολογιστές, προτού παρακολουθήσει τα μαθήματα, όμως πλέον δεν ισχύει το ίδιο. «Τώρα που μιλάμε αισθάνομαι ότι έμαθα πολλά, αν και θεωρώ ότι ο χρόνος δεν ήταν αρκετός για να εμπεδώσουμε απόλυτα το σύνολο των πληροφοριών, γι’ αυτό σκέφτομαι να το επαναλάβω», αναφέρει κάπως διστακτικά και αμέσως συμπληρώνει: «Ίσως να είμαι κάπως υπερβολική, αν δεν τα είχα μάθει δεν θα με αφήνανε να αποφοιτήσω»!
«Ο Vahid από το Ιράν ένας από τους πιο έμπειρους μαθητές του σεμιναρίου»
«Θα ήθελα να μείνω στην Ελλάδα και να εργαστώ»
Ο Vahid είναι Ιρανός και έχει τη διπλή ατυχία η πατρίδα του να βρίσκεται σε μια από τις εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη, ενώ επιπλέον ως χριστιανός αποτελεί στόχο του θρησκευτικού μίσους των φανατικών μουσουλμάνων (οι χριστιανοί στο Ιράν υπολογίζονται κάτω από το 1% του γενικού πληθυσμού). Γι’ αυτό το λόγο, η φυγή του έμοιαζε αναπόφευκτη. «Έχω φύγει από το Ιράν εδώ και πέντε χρόνια. Τα πρώτα τρία χρόνια έμεινα στην Τουρκία, όπου εργαζόμουν ως «culturalmediator» (πολιτισμικός διαμεσολαβητής) και διερμηνέας. Έπειτα ήρθα στην Ελλάδα και σπούδασα αγγλική φιλολογία στο Deree έχοντας πάρει υποτροφία από την Αμερικάνικη Πρεσβεία», λέει για τη ζωή του μακριά από το Ιράν. «Στην παρούσα φάση σπουδάζω Θεολογία και θα ήθελα να βρω μια «part-time» δουλειά που να έχει να κάνει με υπολογιστές μέχρι τουλάχιστον να τελειώσω τις σπουδές μου». Ο Vahid ήταν από τους πιο έμπειρους μαθητές των σεμιναρίων, καθώς οι γνώσεις του πάνω στους υπολογιστές ήταν παραπάνω από στοιχειώδεις, με αποτέλεσμα να μη δυσκολευτεί πολύ στο να αφομοιώσει τις νέες πληροφορίες. Όσο για το μέλλον του, δείχνει κατασταλαγμένος ρίχνοντας κλεφτές στο κορίτσι του που στέκεται λίγο πιο δίπλα: «Θα ήθελα να μείνω στην Ελλάδα και να εργαστώ ως διερμηνέας, πολιτισμικός διαμεσολαβητής ή ακόμα και ως τεχνικός υπολογιστών».
«’Είμαι μουσικός, αλλά τώρα ξέρω ότι θέλω να γίνω τεχνικός υπολογιστών’, δηλώνει ο Mustafa από το Ιράν»
«Είμαι μουσικός, αλλά τώρα ξέρω ότι θέλω να γίνω τεχνικός υπολογιστών»
Συμπατριώτης του Vahid, ο Mustafa, δείχνει ο πιο συνεσταλμένος της τάξης, ίσως λόγω της μικρής του ηλικίας (22 ετών), αλλά και της καλλιτεχνικής του φύσης: «Είμαι μουσικός, παίζω κιθάρα από τα 14 και γράφω τραγούδια. Δυστυχώς τα τραγούδια μου λογοκρίθηκαν στο Ιράν για πολιτικούς λόγους και γι’ αυτό αναγκάστηκα να φύγω», αναφέρει. Στην Ελλάδα έφθασε πριν δύο χρόνια, ταξιδεύοντας μόνος του, αφήνοντας πίσω του τους γονείς και την αδελφή του. Ο πρώτος καιρός της διαμονής του στη χώρα μας μόνο ευοίωνος δεν ήταν: «Για περίπου ένα μήνα έμεινα άστεγος και κάποια στιγμή έπεσα και θύμα ρατσιστικής βίας», εξηγεί. Παρ’ όλα αυτά, η συνέχεια αποδείχθηκε καλύτερη, καθώς άρχισε να μαθαίνει Αγγλικά, ενώ παρακολούθησε και το πρόγραμμα «BusinessforYouth», που επίσης διοργανώνει το SolidarityNow με την Κοινωνική Επιχείρηση Knowl. «Στην αρχή δεν ήξερα τίποτα από υπολογιστές, αλλά είπα στον εαυτό μου ότι θα κάνω υπομονή και θα τα μάθω. Τα έμαθα λοιπόν και τώρα θα γίνω τεχνικός υπολογιστών!», λέει με αποφασιστικότητα. Προς αυτή την κατεύθυνση, θα συνεχίσει και με την ενότητα «LinuxEssentials», με σκοπό να καταφέρει να βρει πιο εύκολα δουλειά, ενώ ξεφεύγοντας λίγο από το βιοποριστικό κομμάτι εξομολογείται ότι ονειρεύεται να συνδυάσει τη μουσική με τις νέες τεχνολογίες.
«’Είναι η καλύτερη τάξη που έχω βρεθεί’, λέει ο 18χρονος Noori από το Αφγανιστάν»
«Ήταν η καλύτερη τάξη που έχω βρεθεί!»
Ο Νoori είναι 2,5 χρόνια στην Ελλάδα, όπου έφτασε μόνος του από το Αφγανιστάν μόλις στα 18 του χρόνια. Ήταν τυχερός αφού βρήκε γρήγορα δουλειά ως διερμηνέας, γεγονός που του επιτρέπει να νοικιάζει και να συντηρεί ένα μικρό διαμέρισμα. Για το σεμινάριο έμαθε και αυτός από το Facebook, ψάχνοντας μια «ευκαιρία για να μορφωθεί» πάνω στους υπολογιστές που «πάντα του άρεσαν», όπως σημειώνει. Οι εντυπώσεις του για το σεμινάριο και το κλίμα στην τάξη απόλυτα θετικές: «Είμαι πολύ χαρούμενος! Ήταν η καλύτερη τάξη που έχω βρεθεί και θα ήθελα να ευχαριστήσω ξεχωριστά την δασκάλα μας, την Ειρήνη Σπανοπούλου, και το SolidarityNow, που έκαναν τόσα πολλά για εμάς. Όταν τους συνάντησα, όλα άλλαξαν προς το καλύτερο»!
«Είμαι πολύ ενθουσιασμένη και θα συνεχίσω σίγουρα με το “Linux”, δηλώνει η Μελινέ από την Αρμενία»
«Είμαι πολύ ενθουσιασμένη και θα συνεχίσω σίγουρα με το “Linux”»
Η Μελινέ είναι από την Αρμενία και μετά από 11 χρόνια στην Ελλάδα μιλάει άπταιστα την γλώσσα, αν και ακόμα δεν έχει πάρει την ελληνική υπηκοότητα. Έχοντας παρακολουθήσει μαθήματα Πληροφορικής (ΕΠΑΛ) είχε ήδη μια εξοικείωση με το αντικείμενο, όταν έμαθε για το πρόγραμμα των σεμιναρίων από μια φίλη της που εργαζόταν σε αυτό. «Είμαι πολύ ευχαριστημένη και θα συνεχίσω σίγουρα με το «Linux»», δηλώνει με ενθουσιασμό. «Αν και ήταν αρκετά κουραστικό, καθώς είχαμε μαθήματα δύο φορές την εβδομάδα από τρεις ώρες, περάσαμε πολύ καλά».
«Μου άρεσε πολύ το πρακτικό κομμάτι»
Η Στεφανία ή «Τούφα» ―«έτσι με φωνάζουν οι φίλοι μου» σπεύδει να διευκρινίσει― έμαθε από το περιβάλλον της για το «ITEssentials» και χωρίς να έχει την παραμικρή εμπειρία αποφάσισε να στείλει αίτηση για τα σεμινάρια. «Το χαρτί της πιστοποίησης της CISCO είναι πολύ αξιόλογο και τα μαθήματα είναι δωρεάν, διαφορετικά δεν θα είχα τη δυνατότητα να τα παρακολουθήσω», σχολιάζει σε σχέση με τις παροχές του προγράμματος. «Μου άρεσε πολύ το πρακτικό κομμάτι. Φαντάσου ότι κάποια στιγμή έφερα το lap-top μου που είχε χαλάσει και το φτιάξαμε όλοι μαζί». Η «Τούφα» έχει ήδη στείλει αίτηση για το «LinuxEssentials» και στόχος της είναι κάποια στιγμή να δουλέψει ως τεχνικός δικτύων CCNA (Cisco Certified Network Associate).
* To SolidarityNow, είναι μια πιστοποιημένη CISCO Networking Academy και έχει τη δυνατότητα να προσφέρει δωρεάν στους μαθητές της μια ευρεία γκάμα μαθημάτων CISCO. Μέσω του εγκεκριμένου από τη CISCO εκπαιδευτικού υλικού, το SolidarityNow και η CISCO σας δίνουν την ευκαιρία να μελετήσετε και να προετοιμαστείτε για θέσεις Μηχανικών Υπολογιστών με τις δεξιότητες που απαιτούνται στην αγορά σήμερα!
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το «ITEssentials», καθώς και για το «ITLinux» στην ιστοσελίδα του SolidarityNow: http://www.solidaritynow.org/cisco/.
Authors