Mogen wij iets teruggeven?
In het verleden vonden wij het nodig onze teams te stimuleren met dure teambuilding incentives. Ik herinner mij levendig de escalatie naar citius, altius, fortius, waarbij het ieder jaar iets meer moest zijn. Weldra was het thuisland te klein en moest er ook PK-geweld aan te pas komen, wilde met het nodige effect bereiken. Althans, zo dachten sommigen erover.
Vandaag zie ik een back to basics en ik ben daar bijzonder gelukkig mee. Ik ben dubbel blij omdat deze evolutie vanuit de basis komt en niet geïnspireerd is door een of andere diehard.
Zo ging een ploeg van Cisco Kortrijk verleden jaar een school in Westhoek gratis opfrissen. Ons verkoopteam uit Diegem deed hetzelfde met een lagere school in Waals-Brabant. En voor het tweede jaar op rij trok een ploeg van 20 Cisco-vrijwilligers naar Botassart om er een vakantiehuis voor minder bedeelde kinderen op punt te stellen. Fietsen repareren, muren rechten en schilderen, elektrische leidingen en de loodgieterij deels vernieuwen, houtwerk renoveren en hier en daar goed met de hogedrukreiniger erin.
Het was telkens een persoonlijke investering van twee dagen voor het goede doel. Geen helikopters, geen valschermen, geen quads, maar wel: inzet, energie, handige Harry’s en Henriettes. En bovenal: giving back.
In Zuid-Korea werkt een van onze Belgen, John Baekelmans, die het niet kan laten. Niet alleen maakt hij als brandweerman deel uit van het team van dokter Luc Beaucourt en ging hij vrijwillig helpen in Myanmar en recent in Haïti, maar nu hij tijdelijk in Zuid-Korea werkt, bouwt hij mee aan huizen.
Wie zei ook weer dat onze maatschappij steeds meer materialistisch wordt? Rondom mij zie ik talloze medewerkers die zich telkens opnieuw inzetten voor het goede doel. Als ik hen vraag naar het beste team building-evenement, dan komen zij steevast terug met dit soort initiatieven.
‘Giving back as a team’, ik krijg er zowaar een padvindershart van.
Tags:
