Ik ben volop aan het aanwerven. Jawel, u leest het goed: aanwerven. Met Cisco hebben wij het annus horribilis 2009 goed overleefd. Het was een moeilijk jaar en wereldwijd zagen wij onze verkoop teruglopen zoals bij al onze sectorgenoten, trouwens.
Wij zijn erin geslaagd erdoor te komen zonder te moeten snoeien in ons personeelsbestand. Wat, al zeg ik het zelf, een hele prestatie is. Besparen was er wel bij, maar alleen in de nice-to-haves en niet in de musts. Nu zitten wij terug op een groeipad en werven wij in Europa alleen al honderden mensen aan.
Ook hier in België zijn wij nieuwe vacatures aan het invullen. Daarbij een kanttekening. Ik herinner mij nog levendig, goed tien jaar geleden, dat er een groot tekort aan ICT-ers was op de Belgische markt. Wanneer de vraag groter is dan het aanbod, kan je soms rare dingen zien. Zoals jobinterviews in de autogarage, waar jonge kandidaten verblind werden door chroom en 18-duims velgen en waar dit soort blingbling een dominant onderdeel van de loonvoorwaarden werd. O tempora, o mores. Ik heb dit spel nooit willen meespelen en ben er niet rouwig om, wel integendeel.
Later kwam de crisis en komt dan nu de catharsis?
Het doet deugd om vandaag kandidaten te zien die het hebben over jobinhoud en mogelijkheden tot ontwikkeling, die uitdagingen zoeken, die zichzelf de kans geven om te groeien als persoon. Twee weken geleden was iemand bereid zijn ‘rijke’ job in te ruilen voor een bedrijf met een duidelijke visie en strategie, dat continu innoveert en nieuwe uitdagingen creëert, lees: Cisco.
Ik weet niet of het door de crisis komt, maar ik merk in ieder geval dat inhoud en toekomstperspectief opnieuw zwaarder doorwegen dan snel a few dollars more en een dubbele sportuitlaat. We zijn op goede weg.