De fietsweergoden zijn mij niet goed gezind. Vorige maand werd ik op weg naar de top van de Ventoux van de weg gehageld (een moeilijk woord voor een West-Vlaming) en nu regende het pijpenstelen in de Ardèche. Geen toeval wellicht, want de mensen van Aquafin en Pidpa fietsten ook mee en volgens mij zitten zij er voor iets tussen (*).
In de Ardèche mocht ik voor de derde keer op rij -als co-sponsor- een gezelschap ICT-managers vergezellen op hun jaarlijkse fietsescapade. De wielermicrobe heeft de ICT-ers te pakken, te oordelen naar de talloze fietsinitiatieven. De besten zaten bij ons in de Ardèche, waar het water bij bakken uit de hemel viel.
En waar men koerste als gek. Ik ben nog niet bekomen van mijn verbazing. Voor mij is een vals plat een soort helling waarop je best wat terugschakelt. Voor sommigen uit onze groep was dat echter het moment om de teller boven de 50 km/u te jagen (jazeker, vijftig). In de Ardèche zijn er naast dit vals plat ook echte bergen. U kunt zich voorstellen dat ik vele eenzame kilometers heb gepeddeld met de bezemwagen grindknarsend in mijn wiel.
Waar halen ze het toch, die ICT-ers? Hard werken en dan nog eens trainen als gek. Sommigen draaien meer dan 10.000 kilometer per jaar met de fiets. Ons vak kweekt zoveel passie en adrenaline dat de energie eindeloos is.
Let wel: ook tijdens het fietsen switchten wij van cloud computing naar XaaS, SLA’s en aanverwante. Hele ICT-architecturen hebben we uitgetekend met dezelfde aisance als waarmee we van de 52 naar de 39 schakelen.
In ons pelotonnetje van 25 man reed ook de kampioen van Vlaanderen bij de Elite zonder contract (niet moeilijk: hij ligt onder contract bij Cisco). Hij kon het dus niet laten om rond te toeren in zijn geelzwarte kampioenentrui op de vooravond van de federale verkiezingen. Op de koop toe heet hij Bart. Enfin, hij won de koers, lichtjes bergop aan vijftig per uur en die andere Bart won de verkiezingen. Moet er nog zand zijn?
* Karamelvers over regen in de Ardèche met Aquafin en Pidpa
Het Lot
Het lot mag je nooit tarten
Anders speelt het je parten
Neem nu Koen Aeyels en Jo Boven
Niemand kan mij doen geloven
Dat het toeval was, al die regen
Volgens mij is het aan hen gelegen
Ik heb het gevoeld en gezien
Het komt door Pidpa en Aquafin
Authors
