In slimme steden als San Francisco, Songdo of Barcelona kan men zich intussen al een goed beeld vormen van het internet of everything. Bij ons heb ik de indruk dat de term nog een beetje cryptisch is en we nog te weinig slimme IT integreren in het leven van elke dag (met uitzondering van domotica, computers en slimme telefoons). Daarvoor is het vooralsnog wachten op killer apps die ons dagelijkse leven beïnvloeden.
De geschiedenis bracht al een aantal dergelijke toepassingen voort, die dan nog eens onbedoeld aan de basis lagen van een nieuwe industrie. Eind jaren zeventig zorgde het Japanse computerspel Space Invaders voor de opmars van Atari. Daarmee is het de voorloper van de reusachtige game-industrie die we vandaag kennen. Hetzelfde geldt voor VisiCalc, de eerste spreadsheetsoftware die van de computer een zakelijk instrument maakte.
Omdat het internet of everything alles met elkaar verbindt, biedt het kansen voor heel wat killer apps in verschillende sectoren, bijvoorbeeld in de industriële informatica.
Industriële organisaties kampen vaak met pieken in hun energieverbruik omdat er te weinig intelligentie in de systemen zit die ook onvoldoende communiceren met elkaar. Een en ander drijft de factuur stevig op. Het internet of everything laat je toe om die piekmomenten te nivelleren, door betere voorzieningen te treffen met behulp van onder meer intelligente sensoren en door machines beter op elkaar af te stemmen (machine-2-machine). Dankzij een toepassing die je die intelligentie verschaft, blijven de energiekosten stabiel en kan je 20 tot 30% op de totale energiekost besparen. Op de miljardenfacturen van grote industrieën is dat een enorme winst. Daarmee kun je de productiekost verlagen, en dus ook de prijs voor de klant. Daarmee beïnvloedt het internet of everything onze competitiviteit, tewerkstelling en dus het leven van elke dag.
Met de smart cities is het Internet of Everything minder conceptueel dan we denken. IDC schat de globale marktwaarde ervan op 8.900 miljard dollar in 2020. Volgens slimme mensen als Ray Kurzweil boeken we aan de huidige innovatiesnelheden in de 21ste eeuw een vooruitgang van liefst 20.000 jaar. Dat is duizend keer meer dan vorige eeuw. Al sinds het Arpanet in 1977 willen we dingen verbinden. In het Internet of Devices van vandaag zijn er dubbel zoveel toestellen dan mensen geconnecteerd. Toch is dat slechts 1% van de dingen. Het Internet of Everything is niet waarneembaar, maar ik kan me een beeld vormen van het potentieel. Voor een killer app, bijvoorbeeld.
Authors
